| affirmative defense
| L.
| 
ការការពារ មួយ ដែល ចុងចោទ មិន យក ការបដិសេធ បទ ចោទប្រកាន់ ការទាមទារ ពិសេស ណា មួយ មក ធ្វើ ជា មូលដ្ឋាន នៃ ការឆ្លើយតប បទចោទ ព្រហ្មទណ្ឌ ឬ រដ្ឋប្បវេណី ទេ ប៉ុន្តែ ធ្វើ ការបដិសេធ ចំពោះ ហេតុការណ៍ ឬ កាលៈទេសៈ ពិសេស ខ្លះ ដែល ជា ទូទៅ ច្បាប់ ទទួលស្គាល់ ថា ជា ហេតុការណ៍ ឬ កាលៈទេសៈ ដែល ធ្វើ អោយ ចុងចោទ អាច បាន ធូរ ស្រាល ឬ រួច ពី សាលក្រម សម្រេច អំពី បទ ចោទ ប្រកាន់ ឬ ការទាមទារ នោះ។ ឧទាហរណ៍៖ នៅ ក្នុង បណ្ដឹង រដ្ឋប្បវេណី គឺ ការធ្វេសប្រហែស រួម គ្នា, ការសុខចិត្ត ជំរះ បំណុល អោយ រួច គ្នា, ការទទួលយក ភយន្តរាយ, ការរារាំង ពី ការក្រឡាស់, ការចាំបាច់ ជាដើម។ នៅ ក្នុង ក្ដី ព្រហ្មទណ្ឌ គឺ អញ្ញត្រតា (ការ សំអាង ថា នៅ ទី ផ្សេង) ការបង្ហាញ ហេតុផល តម្រូវ (ដូច ជា ការការពារ ខ្លួន ជាដើម) និង ការដោះសា (ដូច ជា វិកលចរិត, ការបង្ខិតបង្ខំ ជា ដើម)។
|
